Rok Stanisława Moniuszki trwa! Z tego też względu, chcąc wzmocnić społeczny rezonans jubileuszu 200-lecia urodzin Ojca Polskiej Opery Narodowej, zapraszamy serdecznie na trzeci już w tym roku Wieczór Tumski poświęcony naszemu wybitnemu kompozytorowi.
Zapraszamy serdecznie na Moniuszkowski Wieczór Tumski w niedzielę, 24 listopada br., o godz. 18.00 do kościoła św. Marcina na wrocławskim Ostrowie Tumskim, przy ul. św. Marcina.
W pierwszej części wykład zatytułowany „Odkrywanie muzyki religijnej Stanisława Moniuszki wystąpi prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech z Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego.
W drugiej części Wieczoru wystąpią wybitni artyści kontratenor Piotr Łykowski i gitarzysta Piotr Zaleski. Wykonają kompozycje Stanisława Moniuszki oraz Franciszka Schuberta
Zapraszamy serdecznie!
Wstęp wolny.
Prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech – absolwent Instytutu Muzykologii KUL, profesor w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego (Kierownik Zakładu Muzykologii Historycznej).
Od roku 2003 przewodniczący Zespołu Naukowo-Redakcyjnego Jasnogórskich Muzykaliów przy Stowarzyszeniu „Kapela Jasnogórska”, inicjator i redaktor naczelny nutowej serii źródłowej Musica Claromontana oraz serii naukowej Musica Claromontana – Studia, a także serii Thesaurus Musicorum Silesiae (katalogi zbiorów muzykaliów z terenu Śląska). Od 2017 przewodniczący Komitetu Redakcyjnego Dzieł Stanisława Moniuszki przy Polskim Wydawnictwie Muzycznym w Krakowie. Członek krajowych i zagranicznych stowarzyszeń naukowych, zastępca Przewodniczącego Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Współzałożyciel oraz zastępca redaktora naczelnego i redaktor działu muzycznego periodyku “Liturgia Sacra. Liturgia – Musica – Ars”, a także członek rad naukowych szeregu innych periodyków naukowych i serii wydawniczych (m.in. Monumenta Musicae in Polonia przy Instytucie Sztuki PAN).
W badaniach naukowych koncentruje się na muzyce polskiej XVII-XIX wieku (ze szczególnym uwzględnieniem twórczości religijnej), dziejach kultury muzycznej Śląska oraz problematyce muzyki liturgicznej po Soborze Watykańskim II. Jest autorem ponad 300 publikacji, w tym dwóch monografii (Bożonarodzeniowa muzyka na Jasnej Górze w XVIII i XIX wieku, Opole 2000 oraz Muzyka wielogłosowa w celebracji eucharystycznej na Śląsku w XVII i XVIII wieku, Opole 2004), ponad 20 prac zbiorowych oraz wydań źródłowych (dzieła Marcina Józefa Żebrowskiego, Józefa Elsnera i Stanisława Moniuszki), prawie 200 artykułów i recenzji naukowych, a także szeregu komentarzy naukowych do płyt CD oraz audycji radiowych poświęconych kulturze muzycznej.
W roku 2007 otrzymał „Srebrną Piszczałkę” – nagrodę Prymasa Polski „za wybitne osiągnięcia i wkład w rozwój muzyki sakralnej w Polsce”, w 2016 nagrodę Biskupa Opolskiego „Hyacinthus Opoliensis” za działalność dydaktyczno-muzyczną oraz wkład do rozwoju muzyki sakralnej na Śląsku, a w 2017 Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Piotr Łykowski – śpiew Piotr Zaleski – gitara
Stanisław Moniuszko (1819-1872):
Rada DSM A III/8
tekst – Władysław Syrokomla, właśc. Ludwik Kondratowicz, opr. Piotr Zaleski
Kwiaty DSM A II/18
tekst – Edmund Wasilewski, opr. Piotr Zaleski
Śpiewak w obcej stronie DSM A II/24
tekst – Józef Bohdan Zaleski, opr. Piotr Zaleski
Gałązka rówienniczka DSM A I/42
tekst autora nieznanego , opr. Piotr Zaleski
Polna różyczka DSM A IV/34
tekst – Józef Grajnert wg Goethego , opr. Piotr Zaleski
Franz Schubert (1797-1828):
Aufenthalt D.957, Schwanengesang nr 5
tekst – Ludwig Rellstab, opr. Johann Kaspar Mertz
tekst – Walter Scott, opr. Alexandre Gérard
Heidenröslein D.257, op.3 nr 3
tekst – Johann Wolfgang Goethe, opr. Piotr Zaleski
Stanisław Moniuszko (1819-1872):
Sierota DSM A III/16
tekst – Jan Czeczot, opr. Piotr Zaleski
Piosnka bez tytułu DSM A IV/22
tekst – Ignacy Józef Kraszewski, opr. Piotr Zaleski
Chłopek DSM A IV/72
tekst – Kazimierz Brodziński, opr. Piotr Zaleski
Sen DSM A I/1
tekst – Adam Mickiewicz), opr. Piotr Zaleski
Morel DSM A I/9
tekst – Antoni Chodźko, opr. Piotr Zaleski
PIOTR ŁYKOWSKI w latach 1970 – 1988 był chórzystą Poznańskich Słowików Stefana Stuligrosza. W roku 1989 ukończył z wyróżnieniem Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie śpiewu prof. Eugeniusza Sąsiadka.
Na
III Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (1988)
zdobył I Nagrodę i trzy wyróżnienia specjalne (m.in. za wirtuozerię).
Doskonalił swe umiejętności
na wielu kursach interpretacyjnych i mistrzowskich w kraju i za
granicą.
Ma
na swym koncie ponad 1000 występów solowych w całej niemal Europie, także
na międzynarodowych festiwalach muzycznych. Zgodnie z typem swego głosu
(kontratenor) specjalizuje się w wykonawstwie muzyce baroku, głównie
kantatowo-oratoryjnej:
ma w swoim repertuarze około 150 takich partii; od wczesnobarokowych
koncertów wokalnych i pasji, do Stabat
Mater Arvo Pärta. Współpracował i współpracuje z wieloma
solistami i zespołami muzyki dawnej, orkiestrami kameralnymi i filharmoniami.
Jest również cenionym artystą scen operowych. Brał udział m.in. w polskich premierach scenicznych oper: Claudio Monteverdiego – Orfeusz, Powrót Ulisessa, Koronacja Poppei oraz Raju Utraconego Krzysztofa Pendereckiego, Iwony, księżniczki Burgunda Zygmunta Krauzego, Echnatona Philippa Glassa, Potopu Igora Strawińskiego, Zagubionej autostrady Olgi Neuwirth, Immanuel Kant Leszka Możdżera, a także musicalu Sweeney Todd.
Zrealizował wiele nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (m.in. Mesjasza Haendla, Euridice Periego, Stabat Mater Bononciniego). Jest prawykonawcą muzyki Zbigniewa Preisnera do filmu De Aegypto oraz Requiem dla Mojego Przyjaciela.
Piotr
Łykowski działa również na niwie pedagogicznej. Jest nauczycielem śpiewu
solowego we wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz w PSM II stopnia
we Wrocławiu.
Od wielu lat prezentuje swe referaty i prowadzi zajęcia seminaryjne na
kursach interpretacyjnych; jest również zapraszany jako juror międzynarodowych
i krajowych konkursów wokalnych. Kilka z jego wykładów zostało opublikowanych,
ostatnio: Czy Mozart był pierwszym
kompozytorem pieśni romantycznych? Od kilkunastu lat kieruje Kursem
Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej we Wrocławiu.
W roku 2004 z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.
Od września 2013 jest Prezesem Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu.
Odpowiedzialne stanowiska we władzach Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu piastuje od roku 2000 – był Kierownikiem Katedry Wokalistyki, Dziekanem, Prodziekanem. Na kadencję 2016-2020 został ponownie wybrany Dziekanem Wydziału Wokalnego.
Piotr Zaleski
Gry na gitarze uczył się w rodzinnym Wrocławiu, gdzie ukończył PSM II stopnia.
W 1973 roku został laureatem II Ogólnopolskiego Konkursu Gitarowego w Łodzi.
W latach 1975-79 studiował w Hochschule für Musik Franz-Liszt w Weimarze w klasie gitary prof.U.Peter i doc.M.Rost. Od 1979 roku zatrudniony w szkolnictwie muzycznym podstawowego i średniego szczebla, od 1980 – jako wykładowca ówczesnej PWSM, a obecnie Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W latach 1990-93 był dziekanem Wydziału Instrumentalnego, w 2000 roku uzyskał tytuł profesora, a w kadencji 2016-2020 pełni funkcję prorektora wrocławskiej uczelni. W latach 1998 – 2014 roku uczył w poznańskiej “Szkole Talentów”, a w latach 2007-2016 prowadził też klasę gitary w Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Koncertował jako solista koncertów symfonicznych, kameralista ( grając także na lutni ) w Polsce, Hiszpanii, Czechach, Niemczech, Holandii, na Węgrzech. Wielokrotnie prowadził kursy mistrzowskie podczas festiwali gitarowych oraz w uczelniach w Polsce i za granicą, m.in. w Granadzie, Santander, Laredo, Ingenio ( Hiszpania ), Weimarze, Rotenburgu, Münster, Frankfurcie nad Odrą, Erwitte, Essen ( Niemcy ), Enschede, Zwolle ( Holandia ), Kutnej Horze, Mikulovie ( Czechy ), Budapeszcie i Esztergom ( Węgry ), Wiedniu i Grazu ( Austria ). Był też przewodniczącym lub członkiem jury wielu międzynarodowych konkursów gitarowych w Polsce i za granicą. Wykształcił szereg znakomitych gitarzystów, tworzących dziś gitarową elitę Polski, jak m.in. Ł. Kuropaczewski, K. Pełech, M.Pasieczny, A. Pietrzak, R. Horna, T. Kandulski, K. Meisinger, J. Kościuszko.
W 1991 roku stworzył coroczny Międzynarodowy Letni Kurs Gitarowy w Szczawnie Zdroju, który odbywał się do 2007 roku. W 2009 roku założył wraz ze swoimi studentami zespół „Jacaras”, wykonujący muzykę Hiszpanii XVII wieku, w którym gra na timple canario. Konsultant Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, odznaczony medalem “Zasłużony dla Kultury Polskiej”.