Serdecznie zapraszamy na listopadowy Wieczór Tumski, który odbędzie się 29 listopada br. o godz. 18.00 w katedrze św. Wincentego Diecezji Wrocławsko-Gdańskiej Kościoła Greckokatolickiego we Wrocławiu pl. Biskupa Nankiera 15.
W listopadzie chcemy Państwa zaprosić do Kaplicy Hochberga – perły barokowej architektury. Kaplica całkowicie zniszczona w czasie II wojny światowej, została odrestaurowana w latach 2000-2013. Dziś znów może zachwycać swoim niezwykłym pięknem.
JE ks. bp. Włodzimierz Juszczak – biskup Wrocławsko-Gdański Kościoła Greckokatolickiego w wykładzie pt. „Kaplica Hochberga, jako wyzwanie dla Eparchii Wrocławsko-Gdańskiej Kościoła Greckokatolickiego” będzie mówił o znaczeniu tego zabytku dla Kościoła Greckokatolickiego.
Dr Piotr Oszczanowski – dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu – w wykładzie pt. „Jak feniks z popiołu, czyli historia kaplicy Hochberga. Od prestiżowej fundacji po odzyskany zabytek” opowie o bogactwie artystycznym oraz o skomplikowanych i żmudnych pracach konserwatorskich kaplicy.
Podczas spotkania będą mogli Państwo również docenić niezwykłe właściwości akustyczne Kaplicy Hochberga. Zapraszamy na recital klawesynowy w wykonaniu Tomasza Głuchowskiego – organisty wrocławskiego kościoła św. Wojciecha (OO Dominikanie). Koncert to również okazja do poznania formy toccaty – formy muzycznej szczególnie popularnej w baroku. Usłyszymy utwory m.in. Jana Pieterszoona Sweelincka, Girolama Frescobaldiego, Johanna Jakuba Froberga, Matthiasa Weckmanna, Johanna Sebastiana Bacha i innych.
Wstęp wolny
Serdecznie zapraszamy
Ks. Biskup Włodzimierz Juszczak urodził się 19 lipca 1957 roku w Legnicy. Ojciec – Bazyli Juszczak, jako kilkunastoletni chłopiec, wraz z rodzicami, w wyniku akcji „Wisła” był wysiedlony z Łemkowszczyzny, z miejscowości Bodnarka (k/ Gorlic) w zielonogórskie. Matka – Iwanna (z domu Tełesnyćka) w 1946 roku wyjechała razem z rodzicami z miejscowości Berezka (k/ Birczy) do Niemiec.
W drodze powrotnej z wygnania rodzina dowiedziała się, że w maju 1945 r. wymordowano tam 280 osób wraz z proboszczem ks. Biłykom. W tej sytuacji na jakiś czas zatrzymała się we wsi Rosochata koło Legnicy. Tutaj, w 1947 r. spotkała się z wysiedleńcami z Łemkowszczyzny. Rodzice biskupa Włodzimierza poznali się na ziemiach zachodnich i w 1956 r. przyjęli sakrament małżeństwa. Pierwszy syn – Roman, otrzymał sakramenty chrztu i bierzmowania w parafii greckokatolickiej w Legnicy, w której posługę duszpasterską pełnił wówczas ks. Włodzimierz Hajdukiewicz i został zapisany w księdze ochrzczonych pod numerem pierwszym. Szkołę podstawową Roman Juszczak ukończył w 1972 r. w Rosochatej i w tymże roku rozpoczął naukę w ukraińskim Liceum Ogólnokształcącym w Legnicy. Wychowawcą jego klasy była Pani Jarosława Kisielewska – wybitny i oddany swej pracy pedagog. Proboszczem legnickiej parafii i duszpasterzem młodzieży był wówczas ks. Mitrat Jan Martyniak – obecnie greckokatolicki Metropolita Przemysko-Warszawski.
Po maturze, 31 sierpnia 1976 r. Roman Juszczak wstąpił do Zakonu ojców Bazylinów, z którymi utrzymywał kontakty jeszcze pod czas nauki w szkole podstawowej. Przyjął imię zakonne Włodzimierz i odbył nowicjat pod duchowym kierownictwem o. Jozafata Romanyka. Pierwsze śluby zakonne złożył 18 czerwca 1978 r. Studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie ukończył w 1983 r. Śluby wieczyste złożył 1 maja 1983 roku. 8 maja 1983 r. przyjął święcenia diakonatu. 28 maja tegoż roku z rąk Metropolity Wrocławskiego Henryka Kardynała Gulbinowicza przyjął w Legnicy święcenia kapłańskie. Następnie o.W.R.Juszczak pracował jako duszpasterz w otwartej w 1982 r. przez o. Juliana Gbura, parafii w Bartoszycach i w istniejącej od 1957 r. parafii w Asunach (woj. warmińsko – mazurskie). Od 1985 r. obsługiwał także parafię w Ostrym Bardzie, gdzie pierwszym duszpasterzem był ks. Bazyli Oszczypko. W 1984 r. rozpoczął zaoczne studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na fakultecie Prawa Kanonicznego, którą ukończył licencjatem w 1990 r.
W 1989 r. prowincjał o. Wasyl Medwit, obecny Biskup – Egzarcha Kijowsko – Wyszhorodzki powołał go do Monasteru Warszawskiego, aby objął obowiązki magistra nowicjatu i prefekta braci – studentów. Służba o. Włodzimierza w Warszawskim monasterze miała miejsce w czasie, gdy Kościół Greckokatolicki w Ukrainie oraz wszystkich byłych krajach komunistycznych wychodził z podziemia (współczesnych katakumb). Aby podać pomocną dłoń bazyliańskim wspólnotom, które dopiero co wyszły z ukrycia, a tym samym i całemu Kościołowi, postanowiono otworzyć warszawski monaster dla bazyliańskich nowicjuszy i studentów z Ukrainy, Rumunii i Słowacji. Jesienią 1993 r. o. W. Juszczak został przeniesiony do monasteru w Węgorzewie, gdzie objął obowiązki proboszcza parafii greckokatolickiej oraz dziekana olsztyńskiego. W Węgorzewie nie przebywa jednak długo. Po podniesieniu o. Wasylija Medwita do godności biskupa, od lipca 1994 roku przejmuje obowiązki protoihumena (prowincjała) bazyliańskiej wspólnoty w Polsce i wraca do Warszawy.
Korzystając z pomocy o. Jozafata Romanyka, o. Melecjusza Biłyńskiego, o. Marka Skórki, jak również braci zakonnych zajmuje się studentami, życiem całej prowincji, jednocześnie wykonując obowiązki proboszcza parafii greckokatolickiej w Warszawie. Ze szczególną uwagą zajmuje się oddanymi w 1996 r. przez państwową administrację, bazyliańskim monasterem i cerkwią na Zasaniu w Przemyślu mając tu oddanego współpracownika w osobie przełożonego o. Tymoteusza Fesza. Dnia 24 kwietnia 1999 roku decyzją Ojca Świętego Jana Pawła II, o. Włodzimierz Roman Juszczak został mianowany biskupem Eparchii Wrocławsko – Gdańskiej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. Chirotonia i ingres odbyły się 19 czerwca 1999 roku. Siedzibą biskupa jest Wrocław.
Z serwisu Diecezji Wrocławsko-Gdańskiej Cerkwi Greckokatolickiej w Polsce – www.cerkiew.net.pl
dr hab. Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu (od 1.01.2014 r.). Magistrant (1991) i doktor (2001) Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor habilitowany Uniwersytetu Warszawskiego (2013). Pracownik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie pełnił m.in. funkcję zastępcy dyrektora. Stypendysta i stażysta m.in. Fundacji z Brzezia Lanckorońskich, Fundacji im. Alexandra von Humboldta i Prezydenta Niemiec dra Romana Herzoga, uczelni we Frankfurcie nad Menem, Groeningen, Pradze i in. Autor, współrealizator, koordynator projektów badawczych, międzynarodowych konferencji naukowych i wystaw muzealnych. Autor, współautor, redaktor i współredaktor 40 książek oraz kilkuset artykułów i not katalogowych. Członek instytucji naukowych, m.in. Stowarzyszenia Historyków Sztuki, International Council for Curators of Dutch and Flemish Art (CODART) w Amsterdamie, Polskiego Towarzystwa Badań Reformacji, Societas Humboldtiana Polonorum, a także rad naukowych instytucji muzealnych oraz samorządowych (m.in. Muzeum Miejskiego Wrocławia, Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze). Laureat nagród i wyróżnień, m.in.: Nagrody Kulturalnej Śląska Rządu Dolnej Saksonii i Samorządu Województwa Dolnośląskiego (2012), Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego RP (2008), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP – medale: brązowy w 2009 r. i srebrny w 2015 r. „Gloria artis”, Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego (m.in. 2001–2009), medal i wyróżnienie honorowe przyznane przez Kapitułę Nagrody i Medalu Zygmunta Glogera (XXII edycja w 2011 r.), Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, odznaczony muzealniczymi medalami „1000 lat Wrocławia” (w uznaniu zasług dla Muzeum Miejskiego Wrocławia) i 200-lecia Państwowego Uniwersytetu Wrocławskiego, uhonorowany Dolnośląskim Laurem Konserwatorskim oraz SILESIANĄ (nagrodą wydawniczą za najlepszą publikację promującą Dolny Śląsk). Od 2015 r. członek Rady do Spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.
Tomasz Głuchowski (1976), absolwent kaliskich szkół średnich: Technikum Budowy Fortepianów oraz klasy organów PSM II st. (Kazimierz Madziała). W latach 1996-2004 studiował organy (Klemens Kaminski) i klawesyn (Marta Czarny-Kaczmarska) we wrocławskiej Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. Istotny wpływ na jego osobowość artystyczną wywarły liczne wyjazdy naukowe do Holandii (2008-10), gdzie miał sposobność kształcić się na historycznych instrumentach pod okiem Petera van Dijka z Utrechtu. Po ukończeniu studiów doktoranckich (Andrzej Chorosiński, Magdalena Czajka) w maju 2011 r. uzyskał stopień doktora.
Organista wrocławskiego kościoła Św. Wojciecha (OO Dominikanie). Wykładowca akademicki w macierzystej uczelni, nauczyciel we wrocławskich średnich szkołach muzycznych (Podwale, Łowiecka). Koncertuje jako solista i kameralista w kraju i zagranicą. Posiada w swoim dorobku 7 płyt CD z muzyką organową i kameralną (klawesyn/bc.). Współzałożyciel i kierownik artystyczny wrocławskiego zespołu muzyki dawnej „Ars Concordiae”, członek wielu stowarzyszeń i fundacji (VEESO, Opus Organi, ŚTMK, Ars & Studium, TMiBZK).